Sun City

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje van ons. We zijn net terug van ons weekendje naar Sun City.
Was echt super.

Vrijdag zijn we vertrokken met een nieuwe auto, ze hadden de auto net opgehaald bij de garage en er stond nog maar 1500 km op de teller. Wat een vertrouwen in ons he?
Rijden ging prima, Laura reed en ik las de kaart. Vrouwen zijn daar toch wel erg goed in. We zijn maar een keer fout gegaan omdat de verrekte straten daar geen naamborden hebben of de wegen geen wegnummers. Lekker makkelijk.

Uiteindelijk bij de afslag naar ons French guesthouse gekomen (hadden we vooraf al geboekt via internet, klik klik dubbelklik he? haha), moesten we over een een of andere zandweg heen. Maar het regende dus dat was een prutbende. Als Laura rijdt regent het namelijk altijd. Ik zei tegen Laura dat ze de gang er een beetje in moest houden omdat we anders vast kwamen te zitten, Dat nam ze alleen iets te letterlijk op en reed vervolgens met een gangetje van 40/50 over die zandweg.
Scheurt ze daar de bocht om, achterkant glijdt dan zo leuk, vraagt ze nog wel of ik het bordje had gelezen. Nou nee dat ging iets te hard, moest me al aan alle kanten vast houden. haha.
Na bijna 4 km kwamen we bij de ingang. De auto zag er alleen niet meer uit. We hadden een witte auto en die zag een beetje erg rood van al het zand.

's avonds zijn we bij het Sun Down Ranch hotel wat gaan eten en dat betekende dat we weer die hele zandweg af moesten. Brenda heeft toen maar gereden, omdat het iets beter was voor de auto.
Brenda vond het prachtig, net een really maar dan niet zo hard. Een golf 2 is niet zoals een Jeep.
In het hotel hebben we lekker gegeten en kregen een drankje aangeboden van een jongen die daar aan de bar zat.
Maar goed we gingen als laatste weer uit de bar vandaan en toen moesten we nog terug rijden.
Worden we gebeld door die jongen (hij woont in Port Elisabeth en we hadden ons nummer van hier gegeven en die van hem gekregen voor als we in Port elisabeth zijn en we vragen hebben) dat ons achterlicht het niet doet.
Zien we achter ons steeds een licht aan en uit gaan en we zagen steeds maar een licht. Doodeng en we dachten dat we achtervolgd werden. Maar toen moesten we natuurlijk ook nog dat zandweggetje af, maar we werden helemaal niet achtervolgd bleek uiteindelijk. We maakte ons weer druk om niks.
Maar we hadden al wel besloten om een andere accomodatie te zoeken.

Zaterdagavond; tijd voor wat wildlife. Een spannende night drive in Pilanesberg bleek achteraf niet zo spannend te zijn. In een open jeep die kant op waar we bijna uit vandaan waaiden (goed voor de volume van ons kapsel) Wel een neushoorn en giraffen gezien van dichtbij, dat was wel leuk maar om het nou spannend te noemen. Daarnaast nog Impala's, koedoe's de dikkop de uil en de gnoe gezien, hihi het was wel even zoeken hoor in het donker. Wij vonden het een beetje afvallen, misschien in Krugerpark meer geluk.

De zondag om half 6 eruit en om kwart over 6 rijden met de auto. We gingen namelijk vliegen. We gingen vliegen in een micro light. Het heeft de vleugels als een paraglider en daaronder zit een soort karretje met drie wielen en twee zitjes boven elkaar. We zaten dus echt in de buitenlucht.
We hebben 1500 feet hoog vanaf land gevlogen on 3000 feet boven zeeniveau. Met ongeveer 80 km per uur.
Was echt heel gaaf om eens mee te maken.
Daarna zijn we naar Sun City gegaan, heel indrukwekkend om te zien. Sun City is een klein Lag Vegas waar iedereen zit te gokken. Wij zijn door gegaan naar de Valley of the Lost City. dat is een aangelegd zwembad/strandje waar je lekker kunt zwemmen en zonnen. Echt een zwemparadijs.

Vandaag zijn we naar het leeuwenpark geweest, was niet echt een succes. Die mensen geven graag een rondleiding, niet dus. Vooral onze gids, na vijf minuten waren we klaar. Wel hele lieve kleine leeuwtjes van 4 weken gezien.

Verder de auto door de carwash gehaald want we konden hem zo echt niet afleveren bij Budget Car. Marijke zou van haar stoel vallen.
Echt leuk de carwash hier, eerst gaat een mannetje de auto met de hand wassen en daarna door de wasstraat. De antenne halen ze eraf dus wij denken nog dat hij die gesloopt had. Maar die krijg je dus gewoon in je handen gedrukt en daar zit je dan met je antenne. Het deed nog even voor we goed in de wasstraat stonden, dat mannetje bleef maar wijzen en lachen. Leuk he twee vrouwen in een auto in de wasstraat. haha

Wij zijn hier nogal erg opvallend denk ik want het duurt nooit lang of er komt wel iemand bij ons zitten.
Afgelopen donderdag ook, maar een daarvan was echt een ezel en we konden elkaar niet aankijken of we barstte in lachen uit. De andere ging wel die was mooi aan het vertellen. Hoewel toen hij over giftige spinnen en Johannesburg begon hadden we beide zoiets van oke genoeg gepraat jij.
Laura vroeg nog aan die ezel (richard heette hij) of hij veel van de geschiedenis wist want hij vertelde dat hij dat zo interressant vond. Dat had ze niet moeten vragen want hij vroeg direct wat wil je weten. Maar goed we hebben wel weer gelachen.

Volgende week Krugerpark als het goed is, maar horen jullie wel weer

Dag vriendjes en vriendinnetjes, dat was het dan alweer.

Liefs Brenda en Laura